خلاصه حالات پنجمین معصوم، سومین اختر امامت
آن حضرت روز پنج شنبه یا سه شنبه؛ و بنابر مشهور سوّم شعبان، سال چهارم
هجری " 2 " - سالی که در آن جنگ خندق واقع شد - در شهر مدینه منوّره دیده
به جهان گشود.
ولادت آن حضرت دَه ماه و بیست روز بعد از برادرش - امام حسن مجتبی علیه السّلام - رخ داد؛ و شش ماهه به دنیا آمد." 3 ".
نام: حسین �صلوات اللّه و سلامه علیه�." 4 ".
کنیه: ابوعبداللّه، ابوعلیّ، ابوالشّهداء، ابوالاحرار، ابوالضّیم و....
القاب: سیّد، مظلوم، رشید، عطشان، طیّب، وفیّ، زکیّ، مبارک، قتیل، شهید، سبط، سعید و....
پدر: امام علیّ بن ابی طالب، امیرالمؤمنین صلوات اللّه علیه.
مادر: حضرت فاطمه زهراء علیها السّلام.
نقش انگشتر: یکی �اِنَّ اللّه بالغ امره�، و دیگری �لا اله الاّ اللّه عدّة للقاء اللّه� بوده است.
مدّت عمر: آن حضرت حدود شش سال در حیات جدّش رسول خدا صلّی اللّه علیه و
آله، حدود هفت سال و اندی در حیات مادرش فاطمه زهراء علیها السّلام، 37
سال در حیات پدرش امیرالمؤمنین علیّ علیه السّلام؛ و چهل و هفت سال نیز هم
زمان با برادرش امام حسن مجتبی علیه السّلام زندگی و عمر خود را سپری نمود،
که جمعا عمر با برکت آن حضرت را بین 57 تا 58 سال گفته اند.
فرزندان: در تعداد فرزندان؛ و نیز اسامی دختران و پسران امام حسین علیه السّلام اختلاف است، ولی مشهور شش نفر گفته اند.
امامت: حضرت در سنّ 47 سالگی، پس از شهادت برادرش امام حسن مجتبی علیه
السّلام، روز جمعه، 28 ماه صفر، سال پنجاهم هجری قمری " 5 " به منصب امامت
نائل آمد.
و حدود یازده سال - در زمان حکومت معاویه و فرزندش یزید - امامت و رهبری جامعه اسلامی را به عهده داشت.
خروج از مدینه: حضرت شبِ یک شنبه، 28 رجب، سال 60 هجری از شهر مدینه
طیّبه به سمت مکّه معظّمه خارج شد؛ و روز جمعه سوّم شعبان همان سال وارد
شهر مکّه گردید.
و چون عدّه ای به سرکردگی عمرو بن سعید از طرف یزید، به قصد آشوب و
کشتار و پایمال نمودن خون حضرت ابا عبداللّه الحسین علیه السّلام وارد شهر
مکّه شده بودند، به ناچار حضرت روز هشتم ذی الحجّة - روز تَرْویه - پس از
انجام سعی بین صفا و مروه، که روز سه شنبه باشد به سوی عراق حرکت نمود.
و روز چهارشنبه یا پنج شنبه دوّم محرّم الحرام، سال 61 هجری " 6 " وارد سرزمین کربلای پربلا گردید.
کیفیّت شهادت: آن امام مظلوم علیه السّلام، به دستور یزید بن معاویه؛ و
با لشکرکشی عبیداللّه بن زیاد؛ و فرماندهی عمر بن سعد، توسطّ شمر بن ذی
الجوشن و خولی بن یزید و سنان بن انس لعنة اللّه علیهم اجمعین، با وضعیّتی
فجیع و دلخراش در حال تشنگی و غربت به قتل و شهادت رسید.
زمان شهادت: روز عاشورای محرّم الحرام، سال 61 قمری، بعد از نماز عصر؛ این حادثه دلخراش واقع گردید.
محلّ و چگونگی دفن: در کربلا - در ضلع غربی فرات - در همان قتلگاه
خویش، توسطّ امام سجّاد علیه السّلام؛ و یاری بنی اسد بدون غسل و کفن، دفن
گردید.
" 7 ".
نماز آن حضرت: دو رکعت است، در هر رکعت پس از خواندن سوره حمد، بیست و
پنج مرتبه سوره توحید خوانده می شود، بعد از سلام نماز، تسبیحات حضرت زهراء
علیها السّلام گفته می شود؛ و پس از آن تقاضا و درخواست حوایج مشروعه از
درگاه خداوند متعال، که ان شاءاللّه تعالی برآورده خواهد شد.
چهارشنبه 3 اسفند 1390 - 1:45:13 PM