مدح و منقبت سومین اختر فروزنده امامت و ولایت
ای آن که اقدم از همه، ما سوی توئی
محرم به خلوت حرم کبریا توئی
ذات تو گر نبود، ز هستی نشان نبود
مقصود حقّ ز هستی هر ماسوا توئی
ای مظهر خدا، تو خدا نیستی ولی
اندر محیط علمِ خدا ناخدا توئی
تا وصف طلعت تو شنیدم، به خویشتن
گفتم که معنی قسم والضُّحی توئی
واجب ولای تو به همه اولیا بود
باب النّجات سلسله انبیا توئی
هم جسم مصطفائی و هم روح مصطفی
مِرآت و مظهر علیّ مرتضا توئی
نور دو چشم و زاده زهرائی، ای حسین
یکتا برادر حسن مجتبی توئی
وصف صفات ذات تو، برتر ز فهم ماست
مدح تو بس، که خامس آل عبا توئی
مخصوص رتبه لقب لافتی علیّ است
بعد از علیّ فتی پسر لافتی توئی
غیر تو کَسْ نگشته مشرّف به این شرف
این فخر بس تو را که شه کربلا توئی
روز جزا به ذاکر عاصی شفیع باش
از بهر آن که شافع روز جزا توئی " ".
چهارشنبه 3 اسفند 1390 - 1:36:38 PM